یکی از برجسته ترین مباحث در قلمرو تئوریهای توسعه یافتگی رابطه دسترسی به منابع طبیعی و کیفیت و میزان دموکراسی در کشورهایی است که منبع اصلی درآمد آنان برخاسته از استخراج است. نگرش های متفاوت در این خصوص به وسیله صاحب نظران مطرح گشته است. با توجه به این که متغیرهای متعددی دخیل در حیات دادن یا ممانعت از شکل گیری دموکراسی هستند قطعیت در خصوص چگونگی تاثیرگذاری منابع طبیعی بر فرایند و حیات دموکراتیک امکان پذیر نمی باشد. آنچه مهم است این می باشد که با توجه به شرایط خاص هر جامعه است که می بایستی به جواب این پرسش پرداخت. نفت به عنوان یکی از شاخص ترین منابع ضروری برای توسعه یافتگی و دستیابی به معیارهای مطرح صنعتی شدن با توجه به شرایط موجود در هر جامعه است که اثرات منفی و یا مثبت خود را بر پدیده دموکراسی نشان می دهد.
)