یکی از پرسش هایی که در نظریه های روابط و سیاست بین الملل در سالهای اخیر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته، چگونگی روابط میان نظام بین المللی و نظامهای تابع آن یعنی دولت- ملت هاست. این پرسش در برگیرنده پرسش های دیگری است که به برخی از آنها اشاره می شود. آیا نظام بین المللی بعد از جنگ دوم جهانی، پدیده جدیدی در روابط بین الملل است یا این که نظامهای مشابهی در تاریخ وجود داشته است؟ آیا یک نظام با رفتار دوقطبی با ثبات تر است یا نظام هایی که دارای ساختار چند قطبی هستند؟ آیا نظام های دارای سلسله مراتب با ثبات تر هستند یا نظام های دارای موازنه قدرت؟ عوامل محرکه در نظام های مزبور چیست؟ و بالاخره این که رفتار دولت-ملت ها اعم از ابرقدرت ها و قدرتهای کوچک تر تا چه حد و به چه شکل از نظام بین المللی متاثر است. تحقیق موجود کوششی است جهت بررسی و تا اندازه ای پاسخگویی به دو پرسش اخیر در یک برهه زمانی محدود، یعنی سالهای 1966-1945 و در یک منطقه مشخص یعنی منطقه شرق دریای مدیترانه.
)