ارزیابی بانک جهانی از شرایط موجود در خاورمیانه و آفریقای شمالی با یک نکتۀ کلی در مورد ناتوانی این کشورها در دهه گذشته در جهت بهبود سطح زندگی مردمشان آغاز می شود. گفته می شود مقایسه عملکرد این منطقه با دیگر مناطق در حال توسعه گویای عقب ماندگی این منطقه از لحاظ صادرات، سرمایه گذاری خصوصی، بهره وری، نیروی کارآمد و مدیریت پایدار منابع طبیعی است و دلیل این عقب ماندگی ناهماهنگی سیاستهای اتخاذ شده با شرایط اقتصاد جهانی است. علی رغم سرمایه گذاری قابل ملاحظه در ارتباط با نیروی انسانی و تجهیزات، تولید سرانه داخلی مجموع این کشورها بین 1980 و 1991 در حدود دو درصد کاهش یافت و این بالاترین کاهش منطقه ای در جهان بود. این کاهش در حالی رخ داده است که بین سالهای 1960 و 1985، رشد اقتصادی در خاورمیانه و آفریقای شمالی بالاتر از هر منطقه دیگر در جهان بود. از دیدگاه بانک جهانی مهمترین شاخص عقب ماندگی کشورهای خاورمیانه و آفریقای شمالی از دیگر مناطق دنیا ناتوانی آنها در استفاده از بازار جهانی جهت رشد اقتصادی است.
)