1
مؤلف متن، استاد علوم سیاسی دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، نرتریچ
2
مترجم متن، کارشناس ارشد علوم سیاسی
چکیده
دولتهای خاورمیانه علیرغم داشتن تفاوت های تاریخی و ساختاری مهمی که آنها را از هم متمایز می کند اغلب به طور مشابهی قادر بوده اند در برابر فشارهای عمومی برای آزادسازی سیاسی مقاومت کنند. در هر مورد طرز برخورد دولتهای غیردموکراتیک در قبال جامعه از دینامیسم های متفاوتی ناشی شده است. دولتهای انحصاری خواه آنانی که به سرویس های امنیتی شان (مخابرات) وابسته هستند و خواه آنانی که مستقیما به نظامیان متکی اند در غیر سیاسی کردن جامعه از طریق زور و ترسانیدن مردم از فعالیت های سیاسی موفق بوده اند. دولتهای فراگیر که خیابانهای کشورشان را به عرصه های سیاسی تبدیل نموده اند به طور موفقیت آمیزی انرژی سیاسی مردم را به طرف طرح هایی که عملا پایه های رژیم شان را تقویت می کند هدایت نموده اند. این مقاله استدلال می کند که ویژگیهای ساختاری هر یک از انواع دولتهای خاورمیانه موجب می شود که حرکت به سوی آزاد سازی سیاسی از کشوری به کشور دیگر متفاوت باشد.
)