1
مؤلف متن، دانشیار دانشکده کلمبیا و متخصص در مسایل کشورهای عربی
2
مترجم متن
چکیده
با آغاز فرایند صلح در 1991 در مادرید و تداوم آن در اسلو در سال 1993 عملا منافع بخش های مختلف سازمانهای فلسطینی از هم فاصله گرفت. رویای بازگشت و یا همچنان در تبعید بودن فلسطینی ها در این مذاکرات و بحثها جای مهمی داشت. مسئله بازگشت و یا پرداخت غرامت نیز در جریان مذاکرات طولانی به بحثی مهم و ضروری بدل شد. قطعنامه های متعدد سازمان ملل از 1948 تا 1988 و بعد از آن بر حق بازگشت مردم فلسطینی اشاره داشت و شروع مذاکرات اسلو ظاهرا ان را واقع بینانه تر ساخت. حل و فصل همیشگی مسئله فلسطین برمبنای قطعنامه های 242 و 328 بر حل و فصل عادلانه مسئله پناهندگان تاکید می نماید و بر مبنای آن طرح های مختلفی نیز در طول سالهای مختلف ارائه شده است که عمدتا در آن ها به پرداخت غرامت تکیه شده است، مقاله تاکید دارد که این طرح بیشتر از سوی اسراییل تهیه شده است. آنچه در مجموع در مقاله آورده می شود این است که نمی توان با مسئله بازگشت پناهندگان سهل انگارانه برخورد کرد. زیرا در این مسئله موقعیت ملی فلسطینی آنقدر عمده است که هر برخوردی سعی در نادیده گرفتن آن را داشته باشد محکوم به شکست است.
)