نویسنده با تکیه بر این مطلب بحث را آغاز می کند که قبل از جنگ عراق علیه ایران، روابط ترکیه و عراق گسترده بود و فقط مسئله کردها بر این روابط سایه می انداخت. عبور خط لوله عراق از ترکیه سبب می شد تا ترکیه از یک سوم نفت ارسالی استفاده کند، اما با شروع جنگ ایران و عراق ترکیه تلاش کرد تا نوعی نقش بی طرفی برای خود اتخاذ کند و با تکیه بر این سیاست، مقدار صادرات خود را به دو کشور ایران و عراق افزایش دهد. همچنین ترکیه تلاش داشت تا با حفظ تعادل در روابط، در عین میدان دادن به نیروهای اسلامی در ترکیه به شکل محدود، خود را از موقعیت های سخت و افراطی دور سازد. بر اساس مقاله، ترکیه تلاش داشت با استفاده از این موقعیت، ظاهرا بنیادگرایی اسلامی را در درون ترکیه مهار کند و در عین حال موافقت دولت عراق برای ورود نیروهای ترکیه به خاک کردستان عراق را جهت سرکوب چریک های پ.ک.ک به دست آورد. بر اساس این مقاله آنچه در مجموع ترکیه را وادار به حفظ روابط با طرفین می ساخت حرکت به سمت تعادلی بود که منافع ترکیه را حفظ کند، از مخاطرات ناشی از بی ثباتی اوضاع داخلی و افزایش فشار جامعه کرد این کشور و اسلامگرایان جلوگیری نماید و در عین حال از شرایط موجود جهت گسترش صادرات کالا به دو کشور ایران و عراق به منظور تقویت بنیه اقتصادی و افزایش توان داخلی استفاده کند.
)