روابط سیاسی، اقتصادی و نظامی ایران و روسیه – به رغم وجود مشکلاتی چند و نیز به رغم فشارهای آمریکا- در سالهای اخیر گسترش چشمگیری یافته و علل و نتایج گسترش این روابط مورد توجه مستمر کارشناسان مسایل منطقه ای بوده است. مقاله حاضر ضمن بررسی عوامل مؤثر بر سیاست خارجی ایران، گسترش روابط تهران و مسکو را در زمینه های اقتصادی و نظامی به ویژه در مورد نیروگاه اتمی بوشهر مورد توجه قرار می دهد و افزایش این همکاریها را ناشی از تغییر دیدگاه های سیاستگذاران دو کشور در یک دهه اخیر می داند. از این منظر، اگرچه مسایل مهم و دامنه‌داری چون اختلاف نظر ایران و روسیه بر سر رژیم حقوقی دریای خزر وجود دارد به نظر می رسد که روابط دو کشور همچنان رو به گسترش باشد.
)