دانشجوی دکتری اقتصاد نفت و گاز دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
منابع فسیلی به عنوان مهمترین منابع تأمین انرژی در جهان محسوب می شوند. بهرغم آنکه دستیابی به انرژیهای نو و تجدیدپذیر مدتهاست در برنامه تأمین انرژی کشورهای توسعه یافته قرار دارد، کماکان منابع انرژی نفت و گاز و سایر انواع انرژیهای تجدیدناپذیر حداقل با افق نیم قرن آینده، مورد توجه متقاضیان انرژی در جهان است. از این رو ایجاد تعامل گسترده در میان کشورهای صاحب ذخایر انرژی و همچنین بررسی و کنترل شرایط طرف مقابل، میتواند نقش مؤثری را در به حداکثر رساندن منافع حاصل از استحصال انواع انرژی های فسیلی در همه زمینهها ، به همراه داشته باشد. این مقاله به بررسی پتانسیلهای حاکم بر منابع نفت و گاز ایران و قطر پرداخته و زمینه های همگرایی و واگرایی بین این دو کشور را مورد بررسی قرار می دهد. در نهایت مشخص می گردد که عوامل فراوانی بر لزوم توجه به زمینههای همگرایی دو کشور و توسعه دیپلماسی انرژی فیمابین، تأکید دارند.
)