گسترش مطالعات مربوط به مسایل زنان در دنیا سبب رشد و پیشرفت چنین پژوهش هایی در خاورمیانه عربی شده است. نویسنده این مقاله نیز به بررسی وضعیت زنان اردنی و حضور آنان در حیات سیاسی و اجتماعی این کشور پرداخته است و محدودیت های آنان را جدا از مشکلات زنان سایر کشورهای عربی نمی داند. او برای توصیف ساختار سیاسی کشورهای عربی از تعبیر مشهور «پدرسالاری نوین» بهره می گیرد و هم زمان نقش عوامل تاریخی، اجتماعی، آموزشی و اقتصادی را در شکلگیری واقعیات جامعه اردن معاصر نشان می دهد. مجموعه این عوامل باعث شده است که زنان شهروند درجه دوم به شمار آیند و نتوانند حضوری جدی و موفقی در زندگی سیاسی داشته باشند. به نظر او انجمنها و سازمانهای زنان در اردن به رغم افزایش در سالهای اخیر ناکارآمد بوده اند چرا که بیشتر درگیر رقابت و اختلافات داخلی شده اند. گفتنی است که این مقاله در دهمین اجلاس سالانه طرح «مطالعات دموکراتیک در کشورهای عربی» (26 اوت 2000) دانشکده سنت کاترین اکسفورد ارایه شده است.
)