1
مؤلف متن، مدیر برنامه پژوهشی «روسیه و اوراسیا» در مؤسسه بین المللی راهبردی
2
مترجم متن، کارشناس ارشد علوم سیاسی
چکیده
از دهه 1950 شوروی به مدت چهار دهه منبع اصلی تامین سلاحهای تعدادی از کشورهای عربی خاورمیانه بود. پس از فروپاشی شوروی، روسیه مشتاقانه در پی تداوم و گسترش همکاری های نظامی با دولتهای منطقه برآمد اما عواملی چون ضعف اقتصادی این کشور و ورود رقیبانی از جمهوری های سابق شوروی به بازار تسلیحات خاورمیانه موجب شد که هدف این کشور به طور کامل تحقق پیدا نکند. با نظر به راهبردهای همکاریهای نظامی روسیه با کشورهای منطقه، روابط نظامی این کشور با ایران، سوریه، لیبی و امارات متحده عربی بین سالهای 2000-1992 در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است. البته نویسنده روابط نظامی روسیه با دیگر کشورهای منطقه را هم به صورت گذرا مورد توجه قرار داده است. این پژوهش نشان می دهد که مسکو به رغم فشارهای آمریکا و اسراییل همچنان به دنبال افزایش صادرات نظامی خود است، اگرچه خاورمیانه در سلسله مراتب اهداف سیاست خارجی و امنیتی روسها در اولویت قرار ندارد.
)