تغییر رویه و شیوه فعالیت جنبشهای اسلامگرای خاورمیانه در یک دهه اخیر نظر اغلب تحلیلگران مسایل منطقه را به خود جلب کرده است. پرسش اصلی این نوشته آن است که آیا در پیش گرفتن شیوه های مسالمت آمیز توسط این جنبشها به معنای سکولار شدن آنهاست؟ در پاسخ به این پرسش با تمرکز بر عملکرد اسلامگرایان میانه رو در مصر یعنی اخوان المسلمین و حزب الوسط گفته شده است که مناسب تر آن است چنین گروه هایی زیر دو عنوان حداقل گرای سیاسی (حداکثرگرا در اعتقاد، واقعگرا در رفتار) و حداقل گرای معرفتی (قائل به انتظار حداقل از دین) – و نه سکولار- جای داده شوند زیرا آنها همچنان اولویت را به شریعت – ونه دموکراسی- می دهند. در واقع چنین دیدگاه هایی صرفا با روایت خاصی از دموکراسی یعنی دموکراسی مشروط و حداقل سازگارند.