دموکراسی سازی فرایندی درازمدت، ژرف و تدریجی است که با پیشرفت مستمر آن، مشارکت و رقابت های حزبی، گروهی و انجمنی نهادینه می شود. حال آنکه آزادسازی یا لیبرالیزاسیون با دموکراسی سازی یکی نیست و به آزادیها و حقوق سیاسی اولیه شهروندان و انتخابات نسبتا آزاد اطلاق می شود. درهم تنیدگی ساختار قدرت موروثی، اجتماعی قبیله ای و اقتصاد رانتی و به تبع آنها ضعف نهادهای مدنی و جریانات عرفی و مذهبی نوگرا در پایداری اقتدارگرایی در این منطقه بسیار تاثیرگذار بوده و در دودهه گذشته مانع از گسترش آزادسازیهای محدود اخیر به سطح دموکراسی سازی شده است. در این نوشته نگارنده درصدد است که ریشه های سیاسی، فرهنگی و اقتصادی عدم پیشبرد دموکراسی سازی در این منطقه را بررسی کند.
)