1
مؤلف متن، استاد مطالعات خاورمیانه‌ای دانشگاه پنسیلوانیا
2
مترجم متن، دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ اسلام، دانشگاه تهران
چکیده
این مقاله به روند ترویج مسیحیت در میان مسلمانان در اواخر قرن نوزدهم و بیستم می پردازد و رابطه آن را نسبت به محرک های جهانی و منطقه ای امپریالیسم غربی با تاکید بر مصر، جایی که میسیونرهای پروتستان انگلیسی- امریکایی فعال بودند، بررسی می کند. هدف نویسنده بررسی این نکته است که چرا مبلغان مسیحی با مقاومت شدیدی از سوی مسلمانان روبه رو شدند، د ر حالی که تعداد اندکی از مسلمانان به مسیحیت تغییر مذهب داده بودند؟ و چگونه میسیونرها ناخواسته موجب حرکت های ملی ضد استعماری و جنبش های اسلامی در مصر شدند؟ وی سپس با بررسی تاریخ رویارویی فرهنگی از دیدگاه پسا استعماری، به ارزیابی انگیزه های مبلغان مذهبی، تأثیرات اجتماعی، و میراث های گذشته با توجه به تفاوت های موجود در تفاسیر که در میان محققان مسیحی و مسلمان متداول بوده است، می پردازد. در پایان هم نویسنده توجه خواننده را به رساله های ضد میسیونری که مبلغان مسیحی را به عنوان جنگجویان صلیبی جدید معرفی می کردند، جلب می کند؛ مبلغانی که خاطره آنها همواره تهدید نسبت به یکپارچگی جامعه اسلامی را به نسلهای بعدی انتقال می داد.
)