شکل گیری و گسترش افراط گرایی مذهبی در منطقه خاورمیانه به عوامل متعددی نسبت داده می شود. مقاله پیش روی، افراط گرایی مذهبی قرن بیست و یکم را در پرتو بحرانی که از کاربست مقوله های مدرن سیاسی ، همچون هویت و امنیت ملی، در ممالک اسلامی برخاست، به بحث می گذارد. از این منظر، ظهور قرائت مدرن و رئالیستی از هویت اسلامی، ریشه در فرآیند ناقص ایجاد دولت ملی دارد که در اغلب سرزمین های اسلامی، در سده بیستم صورت گرفت. قرار گرفتن هویت اسلامی در این چارچوب، در نهایت قرائتی ثنویت نگر از اسلام به همراه آورد و به رادیکالیسم سیاسی صبغه ای عقیدتی بخشید. به همین دلیل تجربه ایجاد دولت ملی و تعریف هویت ملی در کشورهایی مانند پاکستان، در بستر تاثیر آن بر سیاسی شدن و سپس رادیکال شدن اسلام (به عنوان محمل عقیدتی و اجتماعی گروه های افراطی) تحلیل می شود.
)