@article { author = {ahmadi, hamid}, title = {Study of Persian Gulf Countries’ Increasing Exploitation of Oil and Gas Fields Shared with Iran}, journal = {Middle East Studies}, volume = {20}, number = {3}, pages = {7-38}, year = {2013}, publisher = {Center for Scientific Research and Middle East Strategic Studies (with the participation of the Scientific Association for Peace Studies of Iran)}, issn = {1560-1986}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {میدان های مشترک نفت و گاز ایران در خلیج فارس و برداشت نامتوازن کشورهای عرب}, abstract_fa = {ایران با کشورهای حاشیه خلیج فارس روابط دیرینه ای دارد . این مقاله به روابط ایران و کشورهای حاشیه خلیج فارس با نگاهی متفاوت نگریسته و آن را بر اساس میزان برداشت از میادین مشترک نفت و گاز بین ایران و کشورهای همسایه خلیج فارس بررسی نموده است. مهم ترین میادین مشترک نفت و گاز ایران با کشورهای همسایه، میدان پارس جنوبی است، علاوه بر آن 12 میدان دیگر با  کشورهای قطر، عمان، امارات متحده عربی، کویت و عربستان وجود دارد. بسیاری از حقوق دانان معتقدند مخازن مشترک نفت و گاز حکم مال مشاع را دارد و هیچ یک از شرکا نمی­توانند بدون رضایت شریک، در آن دخل و تصرف کنند. اما تحریم ها موجب محدودیت در جذب سرمایه گذاری شده است. فرسودگی تجهیزات و فقدان فن آوری پیشرفته در صنعت نفت، سبب شده است برداشت ایران از میادین مشترک به پایین ترین سطح کاهش یابد. در حالی که هیچ یک از همسایگان ایران، در جذب سرمایه و فن آوری خارجی محدودیتی ندارند، در تمامی میادین مشترک در برداشت از ایران  پیشی گرفته و آنها را به صورت ضمنی به حوزه های ملی خود تبدیل کرده اند.}, keywords_fa = {؛ ایران,کشورهای حاشیه خلیج فارس,میادین مشترک نفت و گاز,برداشت از میادین مشترک}, url = {https://cmess.sinaweb.net/article_147778.html}, eprint = {https://cmess.sinaweb.net/article_147778_e27f6228df3ded1099f391d7079bc4d5.pdf} } @article { author = {bagheri, ali}, title = {Failure of Arab Spring in Saudi Arabia: Grounds and Reasons}, journal = {Middle East Studies}, volume = {20}, number = {3}, pages = {39-72}, year = {2013}, publisher = {Center for Scientific Research and Middle East Strategic Studies (with the participation of the Scientific Association for Peace Studies of Iran)}, issn = {1560-1986}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {ناکامی بهار عربی در عربستان: زمینه ها و عوامل}, abstract_fa = {موج اعتراضات در جهان عرب که به بهار عربی و بیداری اسلامی تفسیر شده، تاکنون با نتایج سیاسی مختلفی در کشورهای منطقه مواجه شده است. در حالی که حاکمان مصر، یمن و تونس به سرعت و حکومت لیبی پس از ماه ها مقاومت سقوط کردند، در بحرین، اردن، عربستان و سوریه حکومت ­ها پایداری قابل توجهی از خود نشان داده اند. این تحولات بیش از همه عربستان سعودی را در محاصره دگرگونی هایی قرار داده که همواره از بروز آنها در اطراف خویش بیمناک بود؛ تاثیراتی که موجب سقوط متحدین، تضعیف جایگاه این کشور و چالش مشروعیت گردید و عربستان را بر آن داشت تا در دو جبهه به رویارویی با دگرگونی ها بپردازد؛ نخست در درون عربستان و دوم در خارج و در همسایگی این کشور و به طور مشخص در بحرین و یمن. از این رو پرسش اساسی نوشتار حاضر این است که چرا اعتراضات سیاسی در عربستان همانند مصر، تونس، لیبی و یمن منجر به سقوط حاکمان در این کشور نگردید؟ در پاسخ به سوال فوق، فرضیه مقاله به دو دسته عوامل داخلی و خارجی می پردازد. در بخش عوامل داخلی، ساختار قدرت، اقتصادی، اجتماعی، و فرهنگ سیاسی و در بخش عوامل خارجی، غرب و منافع آن در منطقه، اهمیت نفت و نقش عربستان در اوپک و عدم حمایت خارجی و منطقه­ای از اعتراضات خیابانی در عربستان نسبت به بقیه کشورهای خاورمیانه، مورد بررسی قرار می گیرد. مفروض پژوهش این است که رژیم عربستان به لحاظ مدیریت سیاسی و نوع ساختار حکومتی تفاوت چندانی با مصر دوره حسنی مبارک و لیبی زمان قذافی ندارد برای تبیین فرضیه اصلی پژوهش از نظریه گلدستون در ارتباط با چرایی پیروزی و ناکامی برخی جنبش ها و انقلاب ها استفاده شده است.}, keywords_fa = {عربستان,بهار عربی,ساختار سیاسی,اصلاحات سیاسی}, url = {https://cmess.sinaweb.net/article_147779.html}, eprint = {https://cmess.sinaweb.net/article_147779_4402b9f3e72bfbc658dce02a5d80ab6b.pdf} } @article { author = {}, title = {An Explanation of Iran and Saudi Arabia’s Regional Status after 2003 according to the Status Attainment Theory}, journal = {Middle East Studies}, volume = {20}, number = {3}, pages = {73-96}, year = {2013}, publisher = {Center for Scientific Research and Middle East Strategic Studies (with the participation of the Scientific Association for Peace Studies of Iran)}, issn = {1560-1986}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {تبیین جایگاه منطق های ایران و عربستان سعودی پس از 2003 بر اساس نظریه تخصیص موقعیت}, abstract_fa = {منطقه خاورمیانه پس از سقوط صدام حسین در سال 2003، دستخوش تغییرات قابل توجهی شده است؛ جایگزینی حکومت سنی مذهب عراق با یک حکومت شیعه، افزایش قدرت حزب­الله لبنان پس از جنگ 33 روزه با اسرائیل در 2006 مهم ترین تحولات رخ داده طی این سالهاست. از حدود دو سال پیش نیز تحولات موسوم به بهار عرب، تغییرات گسترده­تری را در سطح منطقه به وجود آورده است که سقوط رژیم حسنی مبارک در مصر، ناآرامی­های سوریه و بی­ثباتی­های بحرین از جمله این تغییرات است.بر این اساس، یکی از موضوعات مهم، رفتار سیاست خارجی ایران و عربستان سعودی به عنوان دو قدرت مهم منطقه­ای در قبال این تحولات می باشد. یکی از نظریات در این چارچوب، نظریه تخصیص موقعیت است که در آن تلقی سیاست­مداران یک کشور از کشور خود به عنوان یک قدرت منطقه­ای، برداشت سایر کنشگران منطقه­ای از میزان قدرت آن کشور در سطح یک قدرت منطقه­ای و نیز نظر سایر قدرتهای منطقه­ای در دیگر نقاط دنیا شامل قدرت­های جهانی مورد توجه قرار می­گیرد. در این مقاله، بر اساس این نظریه، سیاست خارجی دو کشور از سال 2003 تا آغاز بهار عرب و از آن زمان بررسی می­شود. در بخش نتیجه­گیری نیز این نکته بیان می­شود که ایران در این سالها سیاست خارجی تهاجمی­تر و کنشی داشته است و در مقابل، سیاست خارجی عربستان سعودی عمدتا واکنشی بوده است و همین امر سبب شده است که ایران بهره­برداری بیشتری از این تحولات کند و با وجود توانایی­ها و منابع مالی گسترده عربستان سعودی بر اساس نظریه تخصیص موقعیت، یک قدرت منطقه­ای نیرومند­تر باشد.}, keywords_fa = {ایران,عربستان سعودی,رفتار سیاست خارجی,نظریه تخصیص موقعیت}, url = {https://cmess.sinaweb.net/article_147780.html}, eprint = {https://cmess.sinaweb.net/article_147780_4a5bb403d85c503ebc6295210786077a.pdf} } @article { author = {ghafari, alireza}, title = {Grounds for Convergence and Divergence between Iran and Qatar in Exploitation of Oil and Gas Resources}, journal = {Middle East Studies}, volume = {20}, number = {3}, pages = {97-116}, year = {2013}, publisher = {Center for Scientific Research and Middle East Strategic Studies (with the participation of the Scientific Association for Peace Studies of Iran)}, issn = {1560-1986}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {زمینه های هم گرایی و واگرایی ایران و قطر از منظر بهره برداری از منابع نفت و گاز}, abstract_fa = {منابع فسیلی به عنوان مهم­ترین منابع تأمین انرژی در جهان محسوب می شوند. به­رغم آنکه دستیابی به انرژی­های نو و تجدیدپذیر مدت­هاست در برنامه تأمین انرژی کشورهای توسعه یافته قرار دارد، کماکان منابع انرژی نفت و گاز و سایر انواع انرژی­های تجدیدناپذیر حداقل با افق نیم قرن آینده، مورد توجه متقاضیان انرژی در جهان است. از این رو ایجاد تعامل گسترده در میان کشورهای صاحب ذخایر انرژی و همچنین بررسی و کنترل شرایط طرف مقابل، می­تواند نقش مؤثری را در به حداکثر رساندن منافع حاصل از استحصال انواع انرژی های فسیلی در همه زمینه­ها ، به همراه داشته باشد. این مقاله به بررسی پتانسیل­های حاکم بر منابع نفت و گاز ایران و قطر پرداخته و زمینه های همگرایی و واگرایی بین این دو کشور را مورد بررسی قرار می دهد. در نهایت مشخص می گردد که عوامل فراوانی بر لزوم توجه به زمینه­های همگرایی دو کشور و توسعه دیپلماسی انرژی فیمابین، تأکید دارند.}, keywords_fa = {: انرژی,عرضه و تقاضای انرژی‌های تجدیدناپذیر,اقتصاد‌بین‌الملل,مطالعات منطقه‌ای,خاورم}, url = {https://cmess.sinaweb.net/article_147781.html}, eprint = {https://cmess.sinaweb.net/article_147781_c048f53d2a7825e6d3abee5b4ee5d58b.pdf} } @article { author = {boghairy, ali}, title = {The Impact of Iran Sanctions on Persian Gulf Environment}, journal = {Middle East Studies}, volume = {20}, number = {3}, pages = {117-142}, year = {2013}, publisher = {Center for Scientific Research and Middle East Strategic Studies (with the participation of the Scientific Association for Peace Studies of Iran)}, issn = {1560-1986}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {تاثیر تحریم ایران بر محیط زیست خلیج فارس}, abstract_fa = {این مقاله نشان می­دهد که تحریم­های اقتصادی و بانکی ایران چگونه توان ایران برای حفظ محیط زیست خلیج­فارس را کاهش می دهد و همچنین چگونه می تواند با افزایش احساس تهدید، منطقه را به سمت رقابت تسلیحاتی سوق دهد. به علاوه، امنیتی شدن خلیج­فارس بسته شدن تنگه هرمز و وقوع جنگ، احتمالاتی است که محیط زیست خلیج­فارس را تحت تاثیر قرار می دهند. این مقاله با بررسی روند فعلی و موارد مشابه، تاثیرات تداوم رفتار خصومت­آمیز با ایران بر محیط زیست خلیج­فارس را بررسی می کند. این نوشتار نشان می دهد که تحریم­های مستقیم بانکی و اقتصادی ایران، تحریم غیرمستقیم زیست محیطی را پدید خواهد آورد و ادامه این روند، آینده­ای فاجعه­آمیز را برای اکوسیستم منحصر به فرد و پر از نفت خلیج­فارس به همراه خواهد آورد و دود ناشی از این فاجعه نه تنها ایران و کشورهای ساحلی خلیج­فارس، بلکه به سرعت کل محیط زیست بین المللی را تحت تاثیر قرار خواهد داد.}, keywords_fa = {تحریم,ایران,خلیج‌فارس,محیط زیست,جنگ}, url = {https://cmess.sinaweb.net/article_147782.html}, eprint = {https://cmess.sinaweb.net/article_147782_678ca1868ac468dc4278b0f2808902a1.pdf} } @article { author = {bashiri, Saeed}, title = {NATO’s Operation in Overthrowing Gaddafi}, journal = {Middle East Studies}, volume = {20}, number = {3}, pages = {143-180}, year = {2013}, publisher = {Center for Scientific Research and Middle East Strategic Studies (with the participation of the Scientific Association for Peace Studies of Iran)}, issn = {1560-1986}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {عملیات ناتو در سرنگونی قذافی}, abstract_fa = {سرکوب شدید معترضان به حکومت لیبی موجب دخالت شورای امنیت و صدور قطعنامه هایی علیه این کشور گردید. ناتو که امروز گستره ماموریت­هایش را فراتر از قاره اروپا می داند، با شعار حقوق بشر و دفاع از غیرنظامیان مامور اجرای قطعنامه 1973 شورای امنیت سازمان ملل در مارس 2011 گردید. تحریم­های گسترده علیه رژیم قذافی و ایجاد منطقه پرواز ممنوع در آسمان لیبی باعث تسریع در سرنگونی قذافی شد. موفق­ترین عملیات ناتو در 31 اکتبر 2011 با صدور قطعنامه 2016 پایان یافت. این مقاله در پی بررسی ماموریت­های ناتو پس از 11 سپتامبر و چگونگی انجام عملیات ناتو در لیبی پس از بروز تحولات موسوم به «بهار عربی» در کشورهای عربی می باشد. عدم وتوی قطعنامه شورای امنیت توسط روسیه، همکاری کشورهای خاورمیانه و درخواست اتحادیه عرب از ناتو برای دخالت در لیبی و همراهی گسترده این کشورها در عملیات علیه قذافی، از نکات حایز اهمیت در انجام عملیات ناتو در لیبی به شمار می رود که این ماموریت را از سایر ماموریت­های ناتو متمایز ساخته است.}, keywords_fa = {گسترش ناتو به شرق,لیبی,قطعنامه 1973 و 1970,منطقه پرواز ممنوع}, url = {https://cmess.sinaweb.net/article_147783.html}, eprint = {https://cmess.sinaweb.net/article_147783_0ccefe735580b82ecf9b0f2acdf7b552.pdf} }